X


[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Marta forturnis la viza�on for de la balanci�anta pesileto.
xian rigardon forte okupis nun vidajo, kiun �i �is nun tute ne
atentis. Tio estis vida�o tre simpla. �e amba� flankoj de long-
forma tablo sidis kvin junaj homoj, havantaj la a�on de 15 �is
25 jaroj, kun delikataj instrumentoj en la manoj. Unuj el ili
facetis kaj poluris multekostajn �tonojn de diversa grandeco;
aliaj fandigis oron �e malgrandaj flamoj super feraj tripiedoj;
unu desegnis modelojn de �enetoj, braceletoj, bro�oj, ringoj,
kovriloj por po�horlo�oj kaj aliaj similaj multekostaj objektoj.
Marta stre�e rigardis la�vice �iun el la paroj da manoj, kiuj
movigadis �e la longforma tablo. xiaj okuloj, anta�e tute sen-
vivaj, komencis flami per forta fajro. Oni povis vidi en ili fe-
bran scivolecon, preska� avidecon. Dum la kelke da minutoj
de �i tiu rigardado �i rimarkis pli da detaloj de la juvelista arto
kaj komprenis �ian esencon kaj naturon pli bone, ol iu alia,
trovi�anta en aliaj �irkonstancoj, povus rimarki kaj kompreni
en la da�ro de multe da horoj.
 Mi petas vin, sinjorina mo�to,  diris la juvelisto el mal-
242
MARTA
eLIBRO
anta� la tablo,  la ringo de via mo�to valoras tri kaj duonon
da spesmiloj.
��dinte �i tiun vo�on, Marta forturnis la viza�on for de la
laborantoj kaj rapide aliris al la tablo, �e kiu staris la juveli-
sto.
 Sinjoro!  �i diris,  �i tiuj sinjoroj estas ja viaj helpan-
toj?
 Jes, sinjorino,  respondis la juvelisto, kiun la neatendita
demando iom mirigis.
 Kaj sendube anka� viaj lernantoj.
Marta profunde penetrigis sian brilantan rigardon en la
viza�on de la anta� �i staranta homo.
 �u vi ne povas, sinjoro, akcepti min kiel vian lernantinon
kaj helpantinon?
La malgrandaj okuloj de la juvelisto lar�e malfermi�is.
 Vin, sinjorino! vin!  li elbalbutis,  kiel do & kial & sed
ja &
 Jes min,  ripetis la virino per sen�anceli�a vo�o. Mi
havas nun neniajn rimedojn por vivi & mi vidas, ke la juveli-
sta laboro enhavas en si nenion, kio superus miajn fortojn,
kontra�e, �ajnas al mi, ke mi �in plenumus bone, �ar por tio
oni bezonas bonan guston kaj mi iam havis la eblon ellabori
tion en mi & estas vero, ke komence vi devus min instrui, sed
�i tio ne da�rus longe & mi garantias al vi, ke mi laborus tre
diligente kaj kompreneme & cetere mi akceptus pagon la plej
malgrandan, kian ajn & kian ajn.
La juvelisto �esis miregi. Li jam komprenis, kion bezonas
la virino, kiu alportis al li por vendi la edzi�an ringon. Lia
malalta frunto tamen tre videble sulki�is, liaj viglaj okuloj
montris konfuzitecon.
243
MARTA
eLIBRO
 Vidu, sinjorina mo�to,  li komencis,  por diri la veron,
mi en mia magazeno lernantojn ne havas; �i tiuj sinjoroj es-
tas jam preparitaj, instruitaj.
Marta ekrigadis al la tablo, �e kiu sidis la laborantoj. Unu
el ili, tiu kiu desegnis, �us levi�is kaj eliris en la apudan �am-
bron.
 Mi scias desegni,  diris Marta,  tio estas,  �i korektis
sin rapide,  mi scias la desegnadon en sufi�a grado, por povi
pretigi por juvelistaj labora�oj la necesajn modelojn.
Elparolante �i tiujn vortojn kun ia febra rapidado, �i aliris
al la longforma tablo kaj sidi�is sur la loko, kiun �us forlasis
la juvelista desegnisto. La junaj homoj, kjuj laboris �e la tablo,
for�ovi�is iom kun siaj se�oj, interrompis sian laboradon kaj
rigardis la inter ili sidi�antan virinon kun miro kaj samtem-
pe kun ironio. Sen ironio, sed anka� kun granda miro �in ri-
gardis la juvelisto. xi nenion atentis, nenion vidis. xi kaptis
krajonon kaj komencis desegni sur folieto da papero, kiun �i
trovis �uste anta� si. Absoluta silento regis en la magazeno.
Sur la klinita viza�o de la virino aperis ru�eto, �ia brusto spi-
ris malrapide kaj profunde, la mano per firma movado, sen
ia e� plej malgranda tremado aperigis sur la papero delika-
tajn, mallongajn a� retu�itajn konturojn.
La desegnisto, kiu anta� momento estis elirinta en la apu-
dan �ambron, revenis en la magazenon, sed, vidante, ke lia
loko estas okupita, li haltis sur la sojlo. Tio estis viro, havan-
ta la agon de �irka� dudek tri jaroj, peneme vestita, kun fri-
zitaj haroj kaj glatigitaj lipharetoj. Li metis la manojn en la
po�ojn, apogis sin senzorgece al angulo de muro kaj kun ri-
deto sur la lipoj per la okuloj inter�an�adis kun la kolegoj sig-
nojn de interkompreni�o.
244
MARTA
eLIBRO
 Sed, kara sinjorino &  komencis la iom malpacienci-
�inta juvelisto.
 Tuj, tuj!  respondis Marta, ne turnante la okulojn for de
sia laboro.
Post momento �i levi�is kaj donis al la juvelisto la folieton,
sur kiu �i estis desegninta.
 Jen estas modelo por braceleto,  �i diris.
La juvelisto tre atente rigardis la desegnajon. La modelo
estis farita tre bele. �i konsistis el krono da lar�aj belformaj
folioj interbukitaj per ronda glata krampo, kiun volve �irka�is
nur du torditaj trunketoj.
La braceleto pretigita la� �i tiu modelo havus en si sam-
tempe du �efajn bonajn ecojn de tiaspecaj objektoj: simple-
con kaj elegantecon.
 Bele! oni ne povas nei! tre bele!  diris la juvelisto, klin-
ante la kapon al amba� flankoj kaj rigardante la desegna�on
kun mieno de kontentigita kompetentulo.  Bele! tre bele! 
li ripetis post momento, sed nun jam iom konfuzita.  Viaj
desegna�oj, sinjorino, povus esti por mi tre utilaj, sed & sed [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • supermarket.pev.pl

    •