[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Lecz wielkomyślnie o zdzbło nawet walczyć,
william s akespeare Hamlet 86
Góie honor każe. I cóż ja wart jestem,
Ja, który ojca zgon, zhańbienie matki
Sława
Zpiąco przepuszczam? gdy oto ze wstydem
Wióę przed sobą bliską śmierć dwuóiestu
Tysięcy luói, którzy dla chimery,
Dla widma sławy, w grób idą jak w łóżko,
Aby wywalczyć nikczemną piędz ziemi,
Na której nie ma dość miejsca do walki
Ani dość darni, by skryła mogiły
Tych, co polegną. Bądz odtąd zażartą,
O wolo moja, albo wzgardy wartą!
��v
sce a pi ta
l am
l a H a
Pozory
kr�lowa
Nie chcę jej wióieć.
orac
Natarczywie prosi
O możność wn3ścia; stan jej buói litość.
kr�lowa
Cóż jej jest?
Rozpacz, Szaleniec,
orac
Szaleństwo
Ciągle wspomina o ojcu;
Słyszała, mówi, że świat krzywo ióie;
Wzdycha i chwyta się za serce; lada
Fraszka ją drażni; słowa jej bez związku
Nie określają niczego, jednakże
Zastanawiają; podnosi je słuchacz
I zszywa podług kroju własnych myśli;
Każdy zaś wyraz jej, obok wyrazu
Jej twarzy, ruchów i postawy, takie
Czyni wrażenie, że można by myśleć,
Iż jest w nim jakaś myśl, tylko zawiła
I baróo smutna.
kr�lowa
Muszę z nią pomówić;
Mogłaby bowiem złym luóiom dać powód
Do niebezpiecznych przypuszczeń. Niech wn3óie.
H a
Choroba, Dusza, Omen
Chora ma dusza każdą rzecz powszednią
Złowrogich następstw sąói przepowiednią,
Jak głupio w trwoóe występek przesaóa,
%7łe drżąc przed zdradą sam się prawie zdraóa.
��v Logicznie biorąc, koniec aktu powinien przypaść po wyjezóie Hamleta do Anglii, ponieważ akcja tragedii
rozw3a się w trzech stadiach: 1) (Akt 1) Hamlet dowiaduje się o zamordowaniu Ojca, 2)(Akt II do 4 sceny Aktu
IV) Hamlet udowadnia winę swego stryja, lecz po zabiciu Poloniusza musi opuścić Danię i 3) (Akt sc. 4  do
końca tragedii) Laertes nastaje na życie Hamleta i zemsta dochoói do skutku obu młoóieńców.
william s akespeare Hamlet 87
H a a a el
Kobieta, Mężczyzna, Miłość
ofelia
Góie jest ozdoba majestatu Danii?
kr�lowa
Czego chcesz, luba Ofelio?
ofelia
e a
Po czym ja cię poznam teraz,
O kochanku mój?
Płaszcz pielgrzymi, k3, sandały,
Twój że to jest strój?
kr�lowa
Niestety, kochane óiewczę, co znaczy ten śpiew?
ofelia
Czy tak? nie, pani; posłuchaj tylko:
e a
On zmarł, znikł z naszego grona;
Zmarł, opuścił nas;
U nóg jego darń zielona,
W głowach zimny głaz.
Och! Och!
kr�lowa
Ależ, Ofelio.
ofelia
Proszę cię, pani, słuchaj,
e a
Całun jego, jak śnieg biały.
l
kr�lowa
Ach, patrz, mój mężu.
ofelia
e a
Na całunie kwiat;
Choć go łzy nie opłakały,
Na mogiłę padł.
Los
kr�l
Jak się masz, śliczna panienko?
ofelia
Dobrze; Bóg wam zapłać. Mówią, że sowa była córką piekarza��w . Ach, panie! Wie-
my, czym jesteśmy, ale nie wiemy, co się z nami stanie. Niech wam Bóg pomaga przy
wieczerzy!
��w Aluzja do średniowiecznej opowieści o Chrystusie i piekarce, która odmówiła mu chleba i której córka za
karę została zamieniona w sowę.
william s akespeare Hamlet 88
kr�l
Marzy jej się o ojcu.
ofelia
Nie mówmy już o tym, proszę; ale jak się was pytać będą, co to znaczy, to powieócie:
�ień dobry, óiś święty Walenty��x .
Dopiero co świtać poczyna;
Młoóieniec snem leży ujęty,
A hoża doń puka óiewczyna.
Podskoczył kochanek, wóiał szaty,
Drzwi rozwarł przed swoją jedyną
I weszła óiewczyna do chaty,
Lecz z chaty nie wyszła óiewczyną.
kr�l
Nadobna Ofelio!
ofelia
Dajmy pokój przysięgom; zaraz skończę:
Bezbożność to wielka; Bóg wiói,
Jak wielka w mężczyznach bezbożność!
Cny młoóian się tego nie wstyói,
Gdy tylko nastręczy się możność.
Wszak nim eś cel życzeń otrzymał,
Przysiągłeś się ze mną ożenić!
To ona mu tak mówi, a on jej odpowiada:
I byłbym był słowa dotrzymał,
Lecz trzeba ci było się cenić.
kr�l
Jak dawno ona w tym stanie?
ofelia
Jeszcze się wszystko naprawi, mam naóieję. Tylko cierpliwości! Ale nie mogę nie
zapłakać, pomyślawszy, że go mają złożyć w zimną ziemię. Mój brat dowie się o tym,
a zatem óiękuję państwu za dobrą radę. Niech powóz zajeżdża! Dobranoc, panie; do-
branoc, śliczne panie, dobranoc, dobranoc.
kr�l
Idz waćpan za nią, niech jej pilnie strzegą.
H a
Jest to trucizna głębokiej boleści,
Której śmierć ojca zródłem. O Gertrudo!
Gertrudo! ziszcza się na nas ta prawda,
%7łe kiedy kogo nawieóają smutki,
To nigdy luzem, a zawżdy gromadnie.
Naprzód zabójstwo jej ojca, następnie
Wyjazd twojego syna, nieszczęsnego
Sprawcy własnego swojego wygnania;
Głuche szemranie ludu, uprzeóone
I złem brzemienne żywiącego myśli
��x Stara piosenka angielska. W Anglii do tradycji dnia św. Walentego (14 lutego), podobnie jak u nas do
tradycji wigilii św. Andrzeja, należały wróżby dla zakochanych.
william s akespeare Hamlet 89
Z powodu śmierci cnego Poloniusza,
Którego skore pochowanie było
Rozum, Szaleństwo
Niedorzecznością z naszej strony; teraz
To biedne óiewczę, wyzute z szlachetnej
Właóy rozumu, bez której jesteśmy
Lalkami tylko albo zwierzętami;
Nareszcie, i to jedno tyle waży
Co tamto wszystko, brat jej potajemnie
Powraca z Francji, karmi się zdumieniem,
Kryje się w chmurach i nadstawia ucho
Donosicielom, którzy jadowite
O śmierci ojca wdmuchują mu wieści 
Wieści z uszczerbkiem naszym, przeciw którym
Zastanowienie, ubogie w dowody,
Niebezpieczeństwo
Nic nie podoła. O Gertrudo, zbieg ten
Wypadków, na kształt kilkuramiennego
Narzęóia śmierci, z wielu stron od razu [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • supermarket.pev.pl

    •