[ Pobierz całość w formacie PDF ]

przyczepie udowym ścięgna podkolanowego.
i korzystania z Å‚agodnych, a zarazem skutecznych metod konserwatyw­
Zespół tarcia zwykle wystÄ™puje u poczÄ…tkujÄ…cych biegaczy czy mÅ‚o­
nych znakomicie eliminujących wszystkie dolegliwości.
docianych piÅ‚karzy ze znacznÄ… szpotawoÅ›ciÄ… goleni, bÄ™dÄ…c typowÄ… cho­
robą przeciążeniową.
Piśmiennictwo
DoskonaÅ‚Ä… terapiÄ… tego zespoÅ‚u jest wyeliminowanie bÅ‚Ä™dów tech­
nicznych odpowiednim treningiem sportowym. Nieprawidłowe siły
1. Ellis M Frank G. H.: Myositis ossiticans traumatica. Journal of Trauma, 1966, 6,
transmitowane przez bocznÄ… część kolana w czasie kontaktu piÄ™ty z pod­ 6.  2. Gruca A.: O skostnieniach pozaszkieletowych. Pol. Przegl. Chir., 1926, 5, 2,
3_46.  3. Ktilowski J.: Post traumatic para-articular ussification of Ihe knee joint.
Å‚ożem muszÄ… być niwelowane wkÅ‚adkami ortopedycznymi lub odpo­
American J. Roentyenolotjy, 1942, 47, 392.  4. KuÅ› W. M: Pourazowe skostnienia
wiednim obuwiem, o które trzeba dbać z należytą troską.
pozasikieletowe. Sport Wyczynowy, 1976, 2, 134, 61 64.  5. Kuś W. M, Sołtysiak J.:
Dobre rezultaty przynosi stosowanie ogólne Å›rodków przeciwzapal­ Pózne powikÅ‚ania skórne po jednorazowym wstrzykniÄ™ciu Depo-Medrol. Wiad. Lek.,
1978, 7, 495 496.  6. Marchewczyk J.: Urazy jednostki mięśniowo-icięgnistej (strain)
nych poÅ‚Ä…czone z leczeniem miejscowym zabiegami fizykoterapeutycz­
uraz urazy aparatu biernie stabilizującego (sprain) w obrębie stawu kolanowego.
nymi. Część przypadków tego schorzenia, z przejściowym odczynem
I[ Sympozjum Obrażeń Sportowych Stawu Kolanowego, Suwałki 1980.  7. Mercer W.:
zapalnym i bólem, ulega samo wy leczeniu. Innym sposobem sÄ… oziÄ™bia­
Orthopaedic Burgery. Arnold E., London 1959.  8. Mirkin G., Hoilman M.: The sports-
jące okłady z lodu, salicylany, Tanderil, Indocid i leki przeciwbólowe medicine book. Brown Co., Boston, Toronto !978.  9. 0'Donognue D. H.: Treatment
o! injuries to athletes. III ed. Saunders Ca., Philadelphia, London 1976.  10. Whwicki
zmniejszające napięcie mięśniowe, co przynosi zazwyczaj ulgę, mimo
i wsp.: Pourazowe kostniejące zapalenie mięśni. Wiad. Lek., 1970, 23, 10, 859.
że powrót do pełnego zdrowia wymaga dłuższego czasu. Aby skrócić
ten czas mogą być wykonywane blokady, tj. wstrzyknięcia w miejsce
najwiÄ™kszego bólu 1% roztworu ksylokainy w poÅ‚Ä…czeniu ze steroida­
mi i kortyzonem. Zabiegi te powinny być zalecane i wykonywane przez
lekarza, najlepiej chirurga, ponieważ opisywano kilka rzadkich miej­
scowych powikłań [Kuś, Sołtysiak 1978  5], przykrych w następstwach.
NajczÄ™stszymi objawami tych powikÅ‚aÅ„ sÄ…: doÅ‚kowate wciÄ…gniÄ™cia skó­
ry, hiperpigmentacja lub depigmentacja, zmiany zwyrodnieniowe w po­
wiÄ™kszonych naczyniach skóry oraz scieÅ„czenia naskórka, które wystÄ™­
pują w ciągu 1 4 miesięcy po wykonanym wstrzyknięciu. Przyczyną
tych zmian jest długotrwałe zaleganie kryształków kortykosteroidów
Struktury '-rzędu
Ryc- 67. Kliniczna ocena uszkodzenia
(calkowice uszkodzone)
struktur torebkowo- wiązadło wy eh.
me uszkodzone uszkodzone
7. NIESTABILNOZ STAWU KOLANOWEGO
niestnoiinoSc
Pierwszym autorem, który opracowaÅ‚ szczegółowÄ… diagnostykÄ™ urazo­
Dopiero w 1968 roku Slocam i larson J22] tworzÄ…c koncepcjÄ… rotacyj­
wych uszkodzeń wiezadłowych stawu kolanowego był Paimer. Badając
nej niestabilności wywołali lawinę prac dotyczących tak zdawałoby sią
wpływ kierunku, wielkości i możliwości rozproszenia sił działających
utrwalonego i niezmiennego poglądu. Niestabilność stawu kolanowego
na kolano podaÅ‚ cztery mechanizmy uszkodzeÅ„ wiÄ…zadeÅ‚ w obrÄ™bie ko­
polega na ciÄ…gÅ‚ych podwichniÄ™ciach w różnych pÅ‚aszczyznach i kierun­
lana:
kach jednego czy obydwu kłykci piszczeli w stosunku do jednoimien-
1. Przywiedzenie, zgiÄ™cie i rotacja zewnÄ™trzna koÅ›ci udowej w sto­
nych kÅ‚ykci udowych. OÅ› rotacji stanowi wiÄ™zadÅ‚o krzyżowe tylne. Dla­
sunku do kości piszczelowej.
tego też warunkiem powstania niestabilnoÅ›ci rotacyjnej jest zachowa­
2. Odwiedzenie, zgięcie i rotacja zewnętrzna uda wzglądem piszczeli.
nie ciÄ…gÅ‚oÅ›ci wiÄ™zadÅ‚a krzyżowego tylnego. PodstawowÄ… funkcjÄ… wiÄ…za­
3. Nadwyprost kolana.
deÅ‚ jest ograniczenie tego ruchu, w którÄ… zaangażowany jest caÅ‚y ze­
4. Przemieszczenie przednio-tylne.
spól wiÄ…zadeÅ‚, choć różny jest ich udziaÅ‚ procentowy. WiÄ…zadÅ‚a odgry­
Nadal istnieje jednak wiele rozbieżnoÅ›ci dotyczÄ…cych tego zagadnie­
wajÄ…ce pierwszoplanowÄ… rolÄ… nazywać bÄ™dziemy ogranicznikami pier­
nia. I tak przez wiele lat sądzono, a część autorów uważa i obecnie, że
wotnymi, a drugoplanowe  ogranicznikami wlórnymi. Tak np. dla szu­
przednie przemieszczenie piszczeli w stosunku do koÅ›ci udowej spowo­
flady przedniej ogranicznikiem podstawowym w 85% bądzie wiązadło
dowane jest uszkodzeniem tylko przedniego więzadła krzyżowego, zaś
krzyżowe przednie, a wtórnym wiÄ™zadÅ‚o poboczne; dla koÅ›lawoÅ›ci pod­
tylny objaw szufladkowy wywoÅ‚any jest uszkodzeniem wiÄ™zadÅ‚a krzy­
stawowe bÄ…dzie wiÄ…zadÅ‚o piszczelowe (78%), a wtórne wiÄ™zadÅ‚o krzy­ [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • supermarket.pev.pl
  •