[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Dworakowskiego z urzędu Wielkiego Mistrza wybierając na to stanowisko Marka
Kwiatkowskiego dyrektora Aazienek Królewskich w Warszawie, za którym stanęły
prowincje orderowe (orderu Sokolnickiego): Finlandia, Malta i Niemcy i większa część
kapituły Dworaka-Biziel-Dworakowskiego. W roku 2002 część hierarchi katolickiej
zaangażowała się w promocję odnowionego orderu pod zwierzchnictwem Marka
Kwiatkowskiego, ale jako odznaczenia Stowarzyszenia Kawalerów Zw. Stanisława (m.in.
Prymas Polski).
Kolejny rozłam w strukturach Orderu Zw. Stanisława związany jest z działalnością
Wielkiego Przeora na Polskę tego orderu - Stanisława Pagacza, który został usunięty z
kapituły w 2001 roku przez Sokolnickiego. W następnym roku w prasie polskiej ukazały
się liczne artykuły naukowe napisane przez polskich historyków, którzy ukazali
działalność Juliusza Sokolnickiego w latach 1972-1990 w krytyczny sposób. Wielu
4
działaczy orderu odeszło wówczas od Sokolnickiego, ale nieliczni pozostali przy nim
licząc na nowe nadania w postaci tytułów komandorów i przeorów orderu. Po wielu
secesjach, Sokolnicki związał się z kolejnymi partiami monarchistycznymi w Polsce.
Najpierw w połowie lat 90. współpracował z Polskim Ruchem Monarchistycznym Leszka
Wierzchowskiego, któremu w 1995 roku nadał Wielki Krzyż Orderu Sw. Stanisława.
Potem po rozłamie w PRM Sokolnicki rozpoczął w 1996 współpracę z Polską Ligą
Monarchistyczną. Jej działacz Zdzisław Czajkowski został mianowany przez
Sokolnickeigo Wielkim Przeorem na PolskÄ™.
W roku 2004 odłączyła się od Sokolnickiego grupa ukraińskich działaczy wybierając na
swojego zwierzchnika Yavlova, który ogłosił się wielkim mistrzem Międzynarodowego
Orderu Zw. Stanisława. Obecnie ukraiński "order" jest uznany tam jako najmocniejsza
organizacja masońska i syjonistyczna (sic!). Każdy kawaler orderu musi wpłacić 4 000
dolarów amerykańskich na cele charytatywne.
We wrześniu 2006 roku Leszek Wierzchowski dokonał w imieniu Polskiego Ruchu
Monarchistycznego "restytucji" Orderu Zw. Stanisława powołując się na dziedzictwo swej
partii, z ideami króla Polski Stanisława Augusta Poniatowskiego. Rozpoczęto nadawanie
orderu z ramienia Rady Regencyjnej PRM, a pierwsze ordery nadano jej Wielkiemu
Mistrzowi - Leszkowi Wierzchowskiemu.
Latem 2007 w orderze kierowanym przez Juliusza Nowina-Sokolnickiego doszło do
kolejnego rozłamu[3]. W jego następstwie Bogusław Jerzy Tarnawa-Zajączkowski
utworzył Konfraternię Generalną Królewskiego Rycerskiego Krzyża Orderu Zwiętego
Stanisława Korporacji Honorowej Szlachty Sodalicji Rycerskiej w Polsce
Zobacz też
Kawalerowie Orderu Zwiętego Stanisława w latach 1765-1813
" Stanisław ze Szczepanowa
" Order Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny
" Order Orła Białego
" Konfraternia Orderu Zwiętego Stanisława w Warszawie
Bibliografia
Aoza S., Kawalerowie Orderu Zwiętego Stanisława 1765 1813, Warszawa 1925
" Wójtowicz N., Praemiando Incitat. Order Zwiętego Stanisława, Warszawa 2007,
ISBN 978-83-925702-0-2
" Bończa-Tomaszewski W., Kodeks orderowy, Warszawa 1939
Linki zewnętrzne
5
Strony internetowe Orderu św. Stanisława
Przypisy
1. ‘! UchwaÅ‚a sejmu o detronizacji MikoÅ‚aja I
2. ‘! WiesÅ‚aw BoÅ„cza-Tomaszewski. "Kodeks orderowy", Warszawa 1939.
-Dokument został zatwierdzony do użytku przez Ministerstwo Spraw
Zagranicznych oraz Ministerstwo Spraw Wojskowych.
3. ‘! Dekret 2/09
yródło: "http://pl.wikipedia.org/wiki/Order_%C5%9Awi%C4%99tego_Stanis%C5%82awa"
6 [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • supermarket.pev.pl

    •